De naam Evora

Geschiedenis: Portugal in het kort

 

De oudste sporen van mens en beschaving zijn uit 8000 voor Christus. Kelten en Lusitaniers zijn de eerste belangrijke bewoners geweest voor Portugal. De Romeinen kwamen aan het begin van de tweede eeuw voor Christus in Portugal en bleven er meer dan 600 jaar. Aanvankelijk ontmoetten ze veel tegenstand, vooral van de zijde van de weerbare Lusitani.

 

In 27 voor Christus verdeelde Augustus het Iberisch Schiereiland in drie provincies. Tarraconensis (oosten en noorden), Baetica (zuiden) en Lusitania (westen).De laatstgenoemde provincie viel niet helemaal samen met het grondgebied van het huidige Portugal. Sporen van de Romeinen zijn er nog in de vorm van wegen en bruggen en plaatsen als Evora en Conimbriga. Ook de Portugese taal stamt af van het Latijn.

De Moren

Na een korte overheersing van de Germanen kwam de volgende inval van betekenis, die van de Moren. Gebruik makend van de verdeeldheid van de Germaanse overheersers stak de Moorse veldheer Tarik in 711 naar Spanje over en even later ook het huidige Portugal. Binnen tien jaar waren de Moren meesters van het schiereiland, op enige onherbergzame streken van het bergachtige Asturië na. De heerschappij van de Moren heeft eeuwenlang geduurd en is in Portugal van grote betekenis geweest. Vooral in zuid- en midden-Portugal was de Moorse invloed groot. Algarve is een Moors woord wat het westen betekent. De Moren brachten de Islamitische cultuur met zich mee. Voedsel enbouwkunst vertonen nog steeds Moorse trekken.

Het Bourgondische Huis

 

Na veel strijd werd en met behulp van de kruisvaarders viel Lissabon in 1147 in handen van Alfonso I Henriques (1139-1185).Hij nam de koningstitel aan, die na veel strubbelingen door Castilië en Rome erkend werd. Zijn opvolgers, beurtelings Sancho en Alfons geheten, breidden het gebied uit en wisten zich als soevereine vorsten te handhaven. Alfons III veroverde in 1249 de laatste bolwerken van de Moren in de Algarve. Hiermee kreeg Portugal zijn huidige landsgrenzen. Het huis sterft uiteindelijk uit door een gebrek aan mannelijke troonopvolgers.

De spaanse overheersing

Filips II was vrij loyaal in de erkenning van de Portugese autonomie, maar de vijanden van Spanje, vooral de Republiek, gingen ertoe over Portugal eveneens als vijand te beschouwen. De Oost-Indische Compagnie veroverde grote delen van het Portugese imperium in het oosten, de West-Indische Compagnie nestelde zich in Noordoost-Brazilië. Ook was het noodlottig voor Portugal dat het betrokken werd in de talrijke oorlogen van Spanje met andere Europese mogendheden. Economisch en sociaal raakte het land steeds meer uitgeput, vooral onder Filips III en IV, die Portugal eenvoudig als een provincie van Spanje beschouwden. Maar het Portugese nationalisme kwam steeds meer in verzet tegen de onderdrukking en uitbuiting. Eind 1640 maakte een kleine groep van samenzweerders een eind aan de Spaanse overheersing. Dit werd door het overgrote deel van de bevolking geestdriftig toegejuicht. De hertog van Braganca werd tot koning Joao IV uitgeroepen.

Evora

De Romeinen noemden Évora "Ebora Cerelis". Zij gaven die naam verwijzend naar de vruchtbare vlakten van Alentejo en de graanverbouwing.
Een andere Romeinse stadsnaam was ´Ebora Liberalitas Julia´. De stad lag op de Romeinse weg van Olisipo (Lissabon) naar Emerita (Mérida).
In de ruime omgeving vonden zij tevens koper en ijzer alsmede marmergroeven van een uitstekende kwaliteit.
In de nabijheid van Évora (36.000 bewoners) zijn diverse vindplaatsen van de Romeinse aanwezigheid. Ook diverse prehistorische megalieten werden er aangetroffen. Zij zijn 6.000 tot 4.000 jaar oud.
De hele stad werd door de Unesco uitgeroepen tot beschermd werelderfgoed.
Évora is een levendige studentenstad met een stadskern die bestaat uit bochtige straatjes met witte huizen en arcadegalerijen die van de acropolis naar beneden lopen. De acropolis met de tempel van Diana, is het oudste deel van de stad.
In 416 is de stad overgegaan in handen van de Visigoten en in 711 werden die verjaagd door de Moren. De stad werd versterkt, maar zou later in handen van de Moren vallen. Geraldo Sem-Pavor (de 'onversaagde') bevrijdde haar in 1165.
De stad wordt omgeven door een 6 km lange stadsmuur in de 14e eeuw.
De sectie met de Porta de Arconchel kijkt uit op de weg naar Lissabon en werd voltooid tijdens de regeerperiode van Dom Fernando (1367-83).
De andere delen van de muur zijn indrukwekkender. Zij dagtekenen uit de 17de eeuw en werden opgetrokken onder Dom João IV (1640-56).
Évora zou aan belang winnen dankzij de jezuïeten die er een studiecentrum uitbouwden, de basis voor de latere universiteit die in de 16de eeuw zou gesticht worden door kardinaal-koning Dom Henrique (1578-80). Hij was tevens hoofd van de Inquisitie!
In 1663 zou de stad in handen vallen van de Spanjaarden, geleid door Dom Lãoa de Áustria. Engelse troepen zouden haar nadien bevrijden.
Évora was na de Reconquista geruime tijd de voorkeurstad van de Avis dynastie (1385-1580). Zij toefde er tot Spanje Portugal zou annexeren.
Praça do Giraldo is het centrum van Évora. Dit plein kreeg de naam van Giraldo Sem Pavor, de onbevreesde, die de Moren verdreef.

District Évora

Evora vanaf het dak van de kathedraal

Stadsvlag Évora

Evora Igreja da Graça

Evora Diana Tempel (boven en onder)

Claudette in Evora op Praça do Giraldo

Najaar 2003

 

De naam was al gekozen 

een meisje zou Evora gaan heten.

 

Dus in November 2003 is mama hier ook eens gaan kijken of het een mooie stad is.

 

Evora Praça do Giraldo